Chapter 7: East Coast of the Nothern Island

Dan zijn we toegekomen aan het laatste deel van onze trip. De oostkust van het Noordereiland.

11 maart: s Morgens maar eens naar de kapper: Jovani. Even een strak kapsel scoren. Ik maak het plan om naar Zealandia Bird Sanctuary te gaan, en Wouter gaat een visum aanvragen. Renee, de 2 Britten en Isaac (nieuwe flat mate van Leo en Renee) hebben wel zin om mee te gaan. We gaan dus met z'n 5en naar Zealandia. Dit is een omheind park waar geen pests voorkomen en de native New Zealand birds ongestoord kunnen leven.
Mooi park, al zie ik weinig vogels, want de 2 Britse chicks praten zo luid, dat alle vogels al lang weggevlogen zijn voor wij wat kunnen zien :s. Het is wel heel gezellig. Uiteindelijk zien we wel een aantal mooie vogels: Pukeko, Kaka, Bellbirds, Tui en meer. Daarna boodschappen gedaan, en voor iedereen pasta gekookt (9 man) s'Avonds gaan we stappen met een flinke groep in Wellington. Mooie avond :)
12 maart: Uitbrak dag. Alles rustig aan. Even met de groep langs het strand gegaan aan de zuidkust, waar zo goed als niemand was. Die avond splitten Wout en ik van de groep, en komen in een Irish Pub terecht bij een te gekke band. Goed geschoolde muzikanten. Er zijn dus toch goede muzikanten hier :P
13 maart: s'Morgens afscheid genomen van iedereen en de state highway 2 op richting Haastings. Mooie route, maar weinig hoogte punten op de route. Haastings is niet per se een bijzonder stadje, dus we rijden richting Cape Kidnappers en zetten daar kamp aan de kust. Prachtige zonsondergang. Wat misschien wel mijn favo foto is geworden van deze trip :)
14 maart: We willen vandaag Cape Kidnappers op lopen, maar dat kan alleen bij laag tij, wat rond 3uur is. En schijnbaar zijn de Jan-van-Genten, die normaliter op het eind van de route nestelen, al richting Australië getrokken. Dus we gaan richting Napier. Wat een super tof stadje!! Deze stad is in 1931 getroffen door een aardbeving, en helemaal opgebouwd in Art Deco stijl. De hele stad ademt deze sfeer, en de toeristische plekken spelen er goed op in. Veel roaring 20's Gatsby stijl kledendracht en artikelen. We kopen een boekje waarin je alles kunt lezen over de gebouwen waar we langs lopen. We lopen ook de buitenwijk in richting een uitkijkpunt. Ook de buitenwijken zijn prachtig! (geen art deco meer, maar toch tof) Ik ben verliefd op dit plaatsje!
Daarna rijden we richting Wairoa. Waanzinnige omgeving. Ik krijg het doel om een biertje te drinken op de heuvel in onze campingstoeltjes, met een tuut chips en uitzicht op de spoorlijn. Na even zoeken vinden we een plek die voldoet aan al deze eisen! Tussen de distels, koeien en schapen that is, maar dat draagt alleen maar bij aan de sfeer :p
Kamp gezet in Wairoa.
15 maart: Vroeg naar Urewera National Park gereden om een wandeling te doen langs Lake Waikaremoana. Mooi gebied, lekker om even de benen te strekken, al is het wel een stuk rijden om hier te komen. Daarna rijden we richting Gisborne. De grote stad onder the east cape, en startpunt voor onze east cape tour morgen.
16 maart: East cape helemaal langsrijden is het plan vandaag. +/-360km aan kustroute, met kleine plaatsjes. Eerste stop is de 660m pier die die oceaan in steekt. Langste pier van het land. Uiteindelijk komen we aan in Opitiki, waar east cape eindigt. We zetten kamp in Awakeri, waar je gratis in hot pools kunt. Sterker nog het is een 'hot swimming pool'. Daar nemen we uiteraard een duik in voor we onze tent in duiken.
17 maart :Vandaag is het donderdag, dat betekend familie dinner bij de Kee-tjes. We rijden dus weer richting Rotorua. Daar even door de stad geslenterd, en een bakkie koffie gehaald bij Annie en Piet tot Paul ons op komt halen. Hij had ons beloofd mee te nemen op de boot over Lake Tarawera. Hij is rete snel in het te water laten van z'n boot, en binnen een mum van tijd varen we het meer op. "We're still missing one last thing boys" zegt hij, en hij wijst op een koeltas vol Heineken biertjes. Hij neemt ons mee naar een oever waar kokend water de grond uit komt en voor een dampende kustlijn zorgt. Daar kun je een soort kuil graven en je eigen hot pool maken. Maar hij weet nog een beter plek waar we ook van rotsen af kunnen duiken en waar een aantal grote stenen een natural hot pool creëren. Vervolgens wordt het tijd om ' the biscuit' op te blazen en achter de boot te hangen. Mooi strak water, dus dat gaat goed snel achter die boot! Te gek! Daarna naar de beste natural hot pool gegaan. Paul rost de boot de kust op, vervolgens lopen we 20m landinwaarts waar een flinke zandbak gevuld is met 40C water. Al het warme water komt onder het zand vandaan. Er is verder niemand! Wat een gouden lokatie!
O jeej, bijna 7 uur. We moeten snel terug naar Annie en Piet voor family dinner! Hop de boot in en vol gas naar de trailer. Bij Annie en Piet zitten Marja, Debby, Steven, Mahya en Anita (vriendin Marja) al klaar voor het eten. Alleen Jos nog! Wij zijn dus niet de laatste. Super gezellig met iedereen gegeten. Wat een warme familie. Wouter wordt ook geadopteerd en is welkom om af en toe langs te komen als hij in NZ blijft. We slapen bij Paul en Debbie.
18 maart: Uiteraard laat Paul ons nog even jammen in zijn oefenruimte. Dit zal de laatste keer zijn dat ik met Wouter kan jammen voor een jaar 8| Dan het er maar van nemen, en het hele Vital repertoire doorspelen :D
Daarna gaan we richting Hobbiton voor een tour door the Shire (lord of the rings) Voor het maken van de film The Hobbit hebben ze allen Hobbit huisjes van duurzaam materiaal gemaakt, zodat de omgeving kan worden gebruikt voor toeristische doeleinden. In een 2 uur durende tour loop je langs alle schattige Hobbithuisje. Je eindigt in The Green Dragon, waar je speciaal bier kan proeven gemaakt voor de filmponames. Heerlijk voor een rond open haardje. Leuk sfeertje.
Daarna richting Tauranga gereden. Daar de Irish pub in gedoken, blijkt 's avonds live muziek te zijn. Even gegeten bij AbraKEBABra! En terug de kroeg in. Alle campings zijn al dicht, dus we besluiten in de auto te slapen op een camper plaats.
19 maart: We maken plannen om Coromandel rond te rijden. We rijden richting Hahai, waar vlakbij the hot water beach zit. We zetten vroeg kamp en relaxen in de middag. Daarna even met hoog tij naar hot water beach gelopen. Mooi om te vergelijken met de avond, waarin je met low tide je eigen hot pool kan graven. Samen met 5 Amerikanen die in Wellington studeren graven we een flink gat. En als echte Hollanders zorgen Wout en ik voor stevige dijken. Leuke ervaring om rond 10u s avonds als het donker is met een man of 100 op het strand gaten te graven met een koekenpan onder de volle maan.
20 maart: Met low tide richting Cathedral Cove gereden, om een wandeling te maken richting de kust waar een gigantische boog in de rotsen is uitgesleten. Het regent zo nu en dan, dus het pad is behoorlijk baggerig, maar Wout en ik stappen flink door. Mooi strandje met veel uitgesleten rotsen in het water.
Daarna richting Coromandel Town gereden en daarna kamp gezet in Tapu aan het water. Met uitzicht op Auckland.
21 maart: Laatste dag van onze tour. We gaan terug richting Auckland om Marlies uit te zwaaien, die vertrekt weer naar Europa om tours te geven. De route terug bevat niet veel spectaculairs.

De komende dagen verblijven we weer bij ome Tom van der Laan, waar we heerlijk de laatste dagen kunnen relaxen en wederom bij familie te eten en iedere dag in the hot pool van Tom te zitten :D

Ik ben voldaan na deze hele reis. We hebben alles gezien wat we wilde en de hele route af gemaakt. Fantastische familie ontmoet en nieuwe vrienden gemaakt. Te gek weer gehad en alles is voorspoedig gegaan.
Ik ben weer helemaal klaar om aan de bak te gaan in NL en iedereen weer te zien. Helaas laat ik Wouter achter. We hebben een waanzinnige broeder band opgebouwd. Maar voor hem gaat dit zeker een waanzinnige ervaring worden. En hoe lang duurt een jaar nou eigenlijk!?

Tot overmorgen!

Daan en Wout